100 dagen in dienst: Rosan

In de rubriek 100 dagen interviewen we collega’s die 100 dagen in dienst zijn. We vragen ze naar hun ervaringen. Wat vind je leuk, wat valt je op en wat gaat goed en wat kan beter? Vandaag is het de beurt aan Rosan Warnaar. Ze is 20 jaar en studeert aan het ROC van Amsterdam. Ze zit in het laatste jaar van haar sport- en beweegopleiding en heeft gekozen voor de richting bewegingsagogie. Daar hoort een stage bij en omdat ze al eerder in contact was gekomen met mensen met een beperking leek een plek bij Ons Tweede Thuis een goed idee, maar… hoe gaat het in de praktijk?

Wel een beetje spannend

”Ik ben zelf op zoek gegaan naar deze stageplek. Een begeleider van de Schoolweg woont bij mij in de straat, dus ik heb gevraagd of er nog een plekje vrij was en gelukkig die was er! Ik heb een facetime gesprek gehad met een andere begeleider om elkaar te leren kennen en daarna kon ik meteen beginnen. De eerste dag is er veel uitgelegd, hoe gaat alles in zijn werk en wat ik kan verwachten. Wie zijn de cliënten en wat is hun dagindeling. Ik moet zeggen dat ik het wel een beetje spannend vond, maar de cliënten waren meteen heel lief voor me.

Graag naar buiten

Op mijn stage krijg ik veel ruimte om oefeningen en activiteiten zelf te verzinnen. De cliënten waar ik mee werk willen graag buitenactiviteiten doen. Ze hebben niet zo veel concentratie, dus meestal gaan we een rondje fietsen. Ik mocht al vrij snel zelf op pad met de cliënten. Met de ouderen doe ik vaak kleine oefeningetjes in de gymzaal. Ik begin de dag met een rondje wandelen met een cliënt, daarna ga ik met een man op leeftijd rek- en strekoefeningen doen. Na de theepauze vragen we eigenlijk gewoon ”wie wilt er sporten?” Er zijn altijd wel twee of drie cliënten die gezellig mee doen.

Gewoon behandeld als een collega

De Schoolweg is een mooie, nette locatie. Het ziet er fris uit van binnen en het heeft een prettige uitstaling. Ik ben heel fijn ontvangen door de collega’s. Wel had ik een kleine voorbereiding getroffen, ik had een foto van mezelf gestuurd, zodat iedereen een beeld bij mij had. Bij de Schoolweg bestaat de functie stagiaire, maar zo voelt het helemaal niet, je wordt gewoon behandeld als een collega.

Kleine overwinningsmomentjes

De kleine overwinningsmomentjes met de cliënten is wat dit werk zo leuk maakt. Eén van de cliënten fietste op een driewieler maar wilde heel graag leren fietsen op een tweewieler. Na heel veel oefenen fietst ze nu op een tweewieler! Ik hoop mijn opleiding dit jaar af te ronden, om daarna te starten met een leerwerk-traject bij Ons Tweede Thuis. Dan ben ik over 2 jaar al begeleider! “