WAT WIL JIJ?

100 dagen in dienst: Brigitte

Birgitte Gharbaran
ADL-medewerker
Schoolweg, Ouderkerk aan de Amstel
Brigitte is 100 dagen in dienst bij Ons Tweede Thuis en deelt haar ervaringen

In de rubriek 100 dagen interviewen we collega’s die 100 dagen in dienst zijn. We vragen ze naar hun ervaringen. Wat vind je leuk, wat valt je op en wat gaat goed en wat kan beter? Vandaag is het de beurt aan Birgitte Gharbaran. Brigitte is 46 jaar oud, stewardess en 100 dagen in dienst als oproepkracht bij de Schoolweg in Ouderkerk aan de Amstel.

Birgitte: “Ik ben nu 25 jaar stewardess bij de KLM, een fijne baan waar ik hele wereld mee ben rondgereisd. Maar ja, toen kwam corona. Ik ben echt een ‘doener’ en daar zat ik opeens thuis. Dat was helemaal niks voor mij, dus ik ben aan de slag gegaan. Eerst als vrijwilliger in een hospice. Daar merkte ik dat ik mijn kwaliteiten als gastvrouw goed kon inzetten. Ik maak makkelijk contact en ben oprecht geïnteresseerd in mensen. Ik doe ook graag wat voor ze. Via via kwam ik in contact met de Schoolweg. Ik heb gesolliciteerd, ben ga kennismaken en dacht: ik geloof dat ik dit maar eens moest gaan doen.”

Wat viel je op?

“Het enthousiasme waarmee ik ben binnengehaald. Na een gesprek met twee begeleidsters stelden die meteen voor om contact te maken met de groep. Ik was wat aarzelend. Moest ik niet eerst aangenomen worden en hoe zouden de cliënten reageren op een nieuw gezicht in hun privé-leven. Het klikte echter meteen en kort daarna draaide ik mijn eerste dienst.”

Waar moest je aan wennen?

“Eigenlijk was ‘wennen’ niet echt aan de orde. Als stewardess vlieg je met heel veel verschillende collega’s en ben je gastvrouw voor een vliegtuig vol met mensen die je nog nooit eerder hebt gezien. Ik kan dat goed en die vaardigheid neem ik mee naar mijn werk op de Schoolweg. Ik wil van iedereen weten hoe het gaat en wat ze die dag gedaan hebben. Zo kom je makkelijk in gesprek en ontstaat er al snel een band. Ik moest soms een beetje wennen de manier hoe cliënten praten. Maar, ik heb geleerd dat je rustig kan vragen wat iemand bedoelt als je het niet goed verstaat.”

Wat maakt het werk leuk?

“Dat je echt een stap verder gaat in het contact. Ik maak het snel gezellig, maar een vertrouwensband opbouwen, dat kost tijd. Ik zie die band groeien naarmate ik meer werk. Ook met cliënten die eerst nog even de kat uit de boom keken. Zeker als het gaat om persoonlijke verzorging. Dat je door deze mensen langzaam wordt toegelaten wordt in hun leven, dat ervaar ik echt als bijzonder. Laatst zij één van de jongens; wil je mij helpen met tandenpoetsen, ik vind het vanavond fijn als jij dat doet.”

Wat kan je betekenen voor je collega’s?

“Mijn collega’s moeten rapportages schrijven en administratie doen. Ik niet, dus ik hoop dat ik ze daarbij kan ontlasten. Ik heb de tijd voor al die andere dingen die soms onder druk komen te staan. Koken, schoonmaken en vooral heel veel tijd besteden aan de groep. Spelletjes doen, wandelen, activiteiten ondernemen, kom maar op!”

Wanneer heb je een mooie dag gehad?

“Als ik echt doe waar ik plezier in heb. Het vliegverkeer begint weer op gang te komen, maar ik heb besloten mijn diensten op de Schoolweg naast mijn baan als stewardess te blijven draaien. Dat gaat eigenlijk prima en het doet me goed. Mijn man ziet het aan me: je komt opgeladen thuis met zoveel mooie verhalen, je straalt helemaal.”