100 dagen in dienst: Charlene

In de rubriek 100 dagen interviewen we collega’s die 100 dagen in dienst zijn. We vragen ze naar hun ervaringen. Wat vind je leuk, wat valt je op en wat gaat goed en wat kan beter? Vandaag is het de beurt aan Charlene van Maanen. Charlene heeft in 2019 Haar opleiding voor persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen afgerond. Ze werkte eerst bij ‘Brownies & downieS’ maar toen de coronacrises begon ging ze op zoek naar iets nieuws. Het werd dagcentrum Amstel-Meer op een groep jongeren met een verstandelijke beperking en autisme.

Charlene: “autisme, dat was even wat anders. Het heeft zoveel verschillende verschijningsvormen en… ‘verschijningsdagen’. Wat de ene dag goed werkt als ondersteuning valt de volgende dag in het water. Je wordt elke dag weer opnieuw uitgedaagd en dat maakt het echt interessant. Wat kom je vandaag tegen en hoe ga je dat aanpakken.

Soms wat resoluter

Ik heb wel geleerd wat steviger in mijn schoenen te staan. Als iemand op de groep niet lekker in zijn vel zit zal hij gedrag laten zien waar je iets mee moet. Soms wat resoluter zijn, maar dat gaat me eigenlijk best goed af. En als ik er niet helemaal uitkom heb ik fijne collega’s die me graag advies en tips geven.

Ruimte voor eigen initiatief

We hebben elke zes weken gezamenlijk overleg. Dan kijken we naar het wel en wee van de groep en de afzonderlijke cliënten. Heel fijn om daar feedback te krijgen en zelf de ruimte te ervaren om met nieuwe ideeën te kunnen komen. Dat laatste heeft me positief verrast, want dat geldt niet alleen voor mij als relatief nieuwe medewerker, maar ook voor stagiaires. Ik ben van mening dat verandering meestal op de werkvloer ontstaat. Vaak wordt in organisaties beleid van “bovenaf” bepaald, maar hier is ruimte voor eigen initiatief. Ik vind bijvoorbeeld het aanleren van schoolse vaardigheden belangrijk bij de ondersteuning van jongeren. Ik heb een activiteit bedacht om dat te ondersteunen. Met kaartjes aan wasknijpers moeten ze letters matchen die bij plaatjes horen die aan een lijntje hangen: zon, maan etc. Ze vinden het leuk om te doen en ze gaan echt vooruit.

Nieuwe mogelijkheden

Wat ik in het begin moeilijk vond was de administratieve achtergrond van de zorg en dienstverlening. Wat heeft iemand voor indicatie en hoe vertaal je die naar de dagelijkse praktijk op de groep. En ja, onvermijdelijk, corona. Ik kwam tijdens de pandemie op de groep en zie dat mijn cliënten het erg lastig vinden dat er veel onzekerheid is. Wanneer gaan we weer zwemmen, wanneer mogen we weer naar de bioscoop. Alle regelmaat is eruit. Ondertussen leer ik dat cliënten ook flexibel kunnen zijn. Als iemand een goeie dag heeft kunnen we van het dagritme afwijken. Wat losser en meer ruimte voor eigen initiatief. Dan zie je langzaam maar zeker weer nieuwe mogelijkheden!”