100 dagen in dienst: Sjoerd
Begeleider
Meerwijk, Uithoorn
In de rubriek 100 dagen interviewen we collega’s die 100 dagen in dienst zijn. We vragen ze naar hun ervaringen. Wat vind je leuk, wat valt je op en wat gaat goed en wat kan beter? Vandaag is het de beurt aan Sjoerd Riddersma. Sjoerd is ruim 100 dagen begeleider bij woonvoorziening Meerwijk in Uithoorn. Hij vertelt: “Ik vind het fantastisch met de bewoners op Meerwijk, allemaal kanjers “. Hij is blij met zijn nieuwe werkplek en dat wil hij laten horen ook. Sjoerd: “kijk, ik ben 56, mijn kinderen zijn uit huis en dit is de laatste periode van mijn carrière. Dan wil ik echt dat het een leuke tijd wordt en volgens mij gaat dat helemaal lukken
Opnieuw oriënteren op de arbeidsmarkt
Hiervoor was ik werkzaam in Zeeland bij een gemeente als procesregisseur in de jeugdzorg en OGGZ. De liefde bracht me naar Amsterdam en ik moest me opnieuw oriënteren op de arbeidsmarkt. Ik wilde weer direct met mensen werken en niet meer op afstand. Dat lukt goed op Meerwijk waar ik 90% van mijn tijd besteed aan de cliënten.
Ze doen daar iets goed
Wat me opviel toen ik daar aan de slag ging? Dat de mensen daar al heel lang wonen, collega’s er al lang werken en dat er een opgewekte stemming heerst. Dan doen ze daar iets goed dacht ik. Het helpt dat er bij de ondersteuning van de cliënten wordt gekeken naar positieve ontwikkeling, zonder de weerbarstige realiteit uit het oog te verliezen. Trots zijn op wat je bereikt hebt. Zo zit ik zelf ook in elkaar.
Andere achtergrond
Wat ik meebreng naar de voorziening? Rust, positiviteit en er echt zijn voor de bewoners van Meerwijk. Tegelijkertijd voeg ik wat toe door mijn andere achtergrond. Ik heb naast de SPH ook een post hbo-opleiding in systeemtheorie, communicatie en regievoering. Ik denk dat die kennis van pas komt bij het ondersteunen van het netwerk van de cliënt en het oplossen van problemen in de ‘driehoek’ (cliënt, ouder en begeleiding).
Allemaal mooie mensen
Het mooiste blijft de praktijk van alle dag. Al deze mooie mensen, allemaal individuen en allemaal met een eigen verhaal. Oh ja en Dennis natuurlijk, die steevast aan het eind van mijn dienst ongevraagd een kopje koffie komt brengen; Sjoerd, koffie zwart… met niks er in! Dan stap ik daarna weer fluitend op de fiets naar Amsterdam.