Samen op zoek naar de Caterham

Als je getroffen wordt door niet-aangeboren hersenletsel, verandert dit je leven. Alle aspecten aan het leven dat je gewend was worden anders, omdat je vaak een groot deel van je vaardigheden verliest. Dat gaat gepaard met rouw. Je moet afscheid nemen van je oude leven.

Op locatie Albatros in Amsterdam is er veel aandacht voor rouwverwerking. Maartje Pluk, Casemanager: “om iemand hierin goed te begeleiden, is het belangrijk dat we begrijpen wie een cliënt écht is. Hersenletsel is namelijk maar één aspect en geeft een vertekend beeld. We doen navraag in het netwerk, wat was iemands beroep, hobby’s, cultuur, welke kennis heeft hij? Als je dat goed begrijpt, kan je echt maatwerk bieden in de begeleiding”. Bij Albatros geloven ze dat het koesteren van herinneringen een positieve bijdrage levert aan rouwverwerking. Hier besteden casemanagers veel tijd en aandacht aan.

Een fantastisch voorbeeld hiervan is het verhaal van Gerard Halewijn. Hij woont, samen met zijn vrouw Bonnie, op locatie Albatros. Door een hersenbloeding is hij meervoudig gehandicapt geraakt en komt hij moeizaam uit zijn woorden. Vóór de hersenbloeding was Gerard enorm handig en technisch onderlegd. Hij bouwde voertuigen en boten, waaronder een hele bijzondere auto: een Caterham Super Seven. Deze auto bouwde hij in 1988 met onderdelen uit de fabriek in Engeland, én met veel toewijding, precisie, liefde en passie. Met de Caterham beleefde Gerard zijn grootste geluksmomenten.

Op zoek naar de Caterham

Met Maartje sprak Gerard vaak over de Caterham. Maartje: “zijn zwakke gezondheid en oplopende leeftijd doen hem reflecteren en deze Caterham komt steeds weer naar boven”. Het bracht Maartje op het idee om naar de Caterham op zoek te gaan. Gerard verkocht de auto in 1996. Maartje: “Ik ben op internet gaan speuren en kreeg via de kentekencheck door dat de auto nog steeds rijdt en in Nederland is. Ik kwam er achter dat er een Nederlandse Super Seven-club bestaat. Ik besloot ze aan te schrijven, om te kijken of de eigenaar van de auto aangesloten is. Het leek mij leuk als wij een foto konden ontvangen”. Zo is het balletje gaan rollen. Een paar weken later ontving Maartje een e-mail van de eigenaar. Maartje: “gelukkig was dit ook weer een echte liefhebber. Hij schreef dat de aankoop van de auto destijds een jongensdroom was die in vervulling ging. We ontvingen een gedetailleerde beschrijving van de staat van de auto op dat moment. Ook vertelde de eigenaar dat hij altijd heel zuinig op de auto was geweest, maar dat hij de auto, wegens zijn hoge leeftijd, binnenkort zou gaan verkopen. We kregen ook een paar mooie foto’s toegestuurd”.

Gerard was ontzettend trots. Maartje: “hij heeft aandachtig zitten luisteren naar de brief en was heel blij en onder de indruk van de foto’s”. Zijn vrouw Bonnie hield het niet droog: “wat een ongelooflijk fijne reactie, zo veel meer dan we durfden te dromen”. Gerard bleef zeggen: “mooi, mooi! Mijn god wat mooi” en hij bekeek de foto’s keer op keer.

Missie geslaagd

De missie van Maartje was meer dan geslaagd, zou je zeggen. Maar toen werd het verhaal nóg mooier. Maartje werd gemaild door de nieuwe eigenaar van de Caterham. De auto was inmiddels verkocht. Aan weer een echte liefhebber. En tijdens de verkoop was de zoektocht van Maartje en Gerard ter sprake gekomen. Nieuwe eigenaar Arjan vond het zo’n sympathiek verhaal, dat hij besloot bij Gerard langs te gaan. Maartje: “dat was de kers op de taart! Op een zonnige junidag reed die prachtige wagen hier voor en kon Gerard de auto in het echt bewonderen en het bijzondere geluid van de auto weer horen. Prachtig om te zien”. Gerard had ook nog een bijzonder cadeau voor Arjan. Hij gaf hem de originele leren ‘piloten cap’ die bij de Caterham hoort.

Maartje: “Het was een bijzondere dag. Achteraf was Gerard emotioneel. Omdat zijn gevoel heel dubbel was. Enerzijds voelde hij uiteraard trots en blijdschap over het weerzien met de auto en de mooie ontmoeting met Arjan. Anderzijds had hij ook verdriet, omdat hij zelf niet meer in de auto kan rijden. Er zit altijd een pijnlijke kant aan herinneren, maar het brengt ook vreugde en positieve energie. Enorm belangrijk bij het verwerken van verdriet. En heel mooi om daar als casemanager een bijdrage aan te leveren”.