In het zonnetje: Sheila Alialjenabian

Sheila Alialjenabian werkt als verpleegkundige in opleiding op de Zoelenkerkstraat in Amsterdam. Dit is een woonlocatie voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel. De bewoners wonen zelfstandig, en kunnen op afspraak en op afroep zorg inschakelen. 

Sheila heeft de bewoners van de 25 appartementen in haar hart gesloten. En dat terwijl ze vastbesloten was om nooit de zorg in te gaan. Sheila: “Toen we nog in Iran woonden, was mijn vader verpleegkundige. Hij was erg gepassioneerd over zijn werk. Als kind zag ik vooral de keerzijde: mijn vader werkte veel en onregelmatig, en was weinig thuis. Ik wilde bijvoorbeeld graag oud en nieuw met hem vieren maar hij moest altijd werken op die dag “

Toch de zorg in

Sheila’s voornemen om niet in de zorg te gaan, houdt lang stand. Ze kiest voor een grafische opleiding en werkt als vormgever. Toch gooit ze een aantal jaar geleden het roer om en laat zich omscholen. Een keuze die deels wordt ingegeven door de zorg voor haar moeder, die MS heeft. Sheila begint zich steeds meer te realiseren dat de zorg bij haar past: “Ik ben een zorgzaam persoon.”

Hoewel ze de combinatie van leren en werken als zwaar ervaart, is Sheila heel gelukkig met haar keuze: “Het leukste aan dit werk is dat ik me zo gewaardeerd voel. Ik merk dat je, vanuit de maatschappij, heel veel respect krijgt als je dit werk doet. Dat heeft veel gedaan voor mijn zelfvertrouwen.“

Hulp uit onverwachte hoek

Leren in de praktijk betekent dat je veel vragen moet stellen om wijzer te worden. Gelukkig staan Sheila’s collega’s altijd voor haar klaar. Ook krijgt ze regelmatig hulp uit onverwachte hoek: de cliënten geven haar ook advies. Sheila: “Ik zei toevallig gisteren nog tegen een cliënt: ik zou jou eigenlijk de helft van mijn salaris moeten geven, want je leert me zoveel.” Er zijn twee bewoners in het bijzonder aan wie Sheila veel heeft gehad: “Het is een stel. Twee vrouwen die allebei in de zorg hebben gewerkt en en daar graag over vertellen. Ik kom er graag. Ook omdat het zo mooi is om te zien hoe ontzettend veel liefde er is tussen hen is. Het is geweldig dat ze op deze manier samen kunnen blijven wonen.”

Hart verpand aan de Zoelenkerkstraat

Sheila moet van haar opleiding ervaring doen op verschillende werkplekken. Dat is ze ook van plan, maar ze weet nu al dat ze haar hart definitief aan de Zoelenkerkstraat heeft verpand. Sheila: “Dit is echt mijn plek. De collega’s zijn aardig en behulpzaam, en de doelgroep spreekt me heel erg aan. Ik vind het fijn dat ik kan communiceren met de clienten: We lachen veel en praten veel. Zo kan ik ook aan mijn Nederlands werken. Ik woon nu 10 jaar in Nederland, maar ik moet mezelf nog verbeteren op taalgebied. Gelukkig krijg ik ook daar hulp bij. Ik heb een taalcoach, die ook een zorgachtergrond heeft.“